Jawel, de VVD/GB-fractie wilde wethouder D. Velten ondervragen over de vraag of hij in de kwestie De Passie de raad wel juist en volledig informeerde. Wat gebeurt hier nou ineens, moet menigeen gedacht hebben. ‘We schieten met een kanon op een mug’, zei P. Mug van de PPW-fractie. Lachen. Maar het lachen was ongepast, zou J. van Maasakker (CDA) later na een schorsing tegen J. Wessels van de ChristenUnie (CU) zeggen. Want hoe zat dat nu bij die partij? In een interview met deze krant zei CU-voorzitter J. v.d. Stege dat Velten niet volledig en juist zou hebben gesproken over onder meer de bijeenkomst met de minister in Den Haag. Hier was kortom, zo concludeerde het CDA, de integriteit van de wethouder in het geding. En dat vond deze D. Velten zelf eigenlijk ook wel. Veel woorden later zei J. Wessels van de CU dat ze achter het interview stond. Maar tegelijk ook was het niet de bedoeling de wethouder te laten struikelen. Met een mengeling van verwarring en verbazing toog het CDA een korte schorsing in. Om terug te komen met de vraag die helderheid moest brengen, samengevat: steunt de CU de wethouder of niet? In dat laatste geval moet er dus ter plekke een motie van wantrouwen komen. Het CDA schoot er niet veel mee op. Wessels: ‘Ik vertrouw de wethouder’. Maar ze bleef ook achter de eerdere uitspraken in het artikel staan. De aanhoudende verbazing sloeg langzaam om in een milde berusting en de zin om het vuur opnieuw op te stoken ontbrak. De rimpels

in vijver verdwenen. Nog een hamerslag en de raadzaal stroomde weer leeg. Einde interpellatie. In de wandelgangen werd nog even doorgemonkeld. Dat het niet kon, dat het voor de CU hom of kuit was, en hoe moet dat nou, en zo bliezen enkele CDA’ers hun ongenoegen samen met de rook weg. Velten stond ontspannen nog even te praten. ‘Ik vertrouw de wethouder’, zei Wessels. Daar kon hij prima mee verder.